- การกระจายความเค้นของ Vons Mises ของซีลที่ความดันปานกลางต่างกันจะเห็นได้จากผลลัพธ์ว่าเมื่อแรงดันปานกลางเพิ่มขึ้น ส่วนที่ซีลจะถูกบีบเข้าไปในช่องว่าง และความเค้นสูงสุดก็จะเคลื่อนจากบริเวณตรงกลางไปทางขวา และสุดท้ายอยู่ที่มุมเมื่อถึงค่าสูงสุด ส่วนที่สัมผัสระหว่างซีลและมุมของร่องซีลมักจะเป็นส่วนที่ซีลโอริงเสียหายจากการตัด
- ดังนั้นเมื่อแรงดันใช้งานของตัวกลางสูง จำเป็นต้องเลือกวัสดุที่มีความแข็งสูงกว่าหรือวางแหวนรองที่ด้านแรงดันต่ำของซีลเพื่อป้องกันไม่ให้ซีลถูกบีบออก ยืดอายุของซีล และลดโอกาสการชำรุดของซีล
- เมื่อโอริงถูกประกอบเข้ากับสัญญาณรบกวน โอริงจะบีบด้วยหน้าแปลนด้านบนและด้านล่าง ส่งผลให้เกิดการเคลื่อนตัวของแรงอัดในแนวรัศมี และมีความเค้นสัมผัสที่พื้นผิวสัมผัสเมื่อความเค้นสัมผัสเกินความดันปานกลาง จะป้องกันไม่ให้ของเหลวไหลไปยังอีกด้านหนึ่ง จึงสามารถปิดผนึกได้
- ดังนั้นขนาดของความเค้นสัมผัสจึงสะท้อนถึงความสามารถในการปิดผนึกของซีล และเงื่อนไขที่จำเป็นเพื่อให้แน่ใจว่าการปิดผนึกอย่างมีประสิทธิภาพของซีลคือแรงดันสัมผัสสูงสุดบนอินเทอร์เฟซการปิดผนึกมากกว่าหรือเท่ากับแรงดันปานกลาง
- จากเส้นโค้งการกระจายความเค้นสัมผัสของพื้นผิวสัมผัสระหว่างหน้าแปลนด้านบนกับโอริงภายใต้อัตราส่วนก่อนการอัดที่ต่างกัน จะเห็นได้ว่าความเค้นสัมผัสบนพื้นผิวสัมผัสแสดงการกระจายแบบพาราโบลา และความเค้นสัมผัสถึงค่าสูงสุด ค่าที่จุดกึ่งกลางของความยาวสัมผัส จากนั้นความเค้นจะค่อยๆ ลดลงจากทั้งสองด้านของจุดพีค ซึ่งคล้ายกับกฎการกระจายของเส้นสัมผัสของเฮิรตซ์ที่มีชื่อเสียงด้วยการเพิ่มขึ้นของการบีบอัดล่วงหน้าของซีล ความเค้นสัมผัสและความยาวของหน้าสัมผัสจะเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง
- ในเส้นโค้งของความเค้นสัมผัสสูงสุดภายใต้การบีบอัดล่วงหน้าที่แตกต่างกัน จะเห็นได้ว่าความเค้นสัมผัสสูงสุดบนพื้นผิวสัมผัสจะเพิ่มขึ้นเป็นเส้นตรงโดยประมาณกับการเพิ่มขึ้นของอัตราการบีบอัดล่วงหน้าของซีล แต่อัตราการบีบอัดจะสูงเกินไป ทำให้การปิดผนึกเป็นประโยชน์ในการเพิ่มประสิทธิภาพการปิดผนึก แต่อัตราการบีบอัดที่มากเกินไปจะทำให้เกิดการเสียรูปของตราประทับขนาดใหญ่ส่งผลให้เกิดการผ่อนคลายความเครียดส่งผลให้เกิดการรั่วซึม
- ดังนั้น ภายใต้เงื่อนไขของการปิดผนึกที่มีประสิทธิภาพ ควรเลือกการบีบอัดล่วงหน้าในปริมาณที่เหมาะสมให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้เพื่อให้มั่นใจถึงอายุการใช้งานของซีล